عفونت ایمپلنت دندان یکی از مهمترین عوامل لق شدن ایمپلنت و در مواردی اورژانسی نیاز به خروج دندان ایمپلنت انجام شده توسط دندانپزشک است.
طبق آمار:
عفونت ایمپلنت دندان در سالمندان و افرادی که دارای بیماریهای دیابت و بیماریهای زمینهای همانند بیماران قلبی و عروقی بیشتر است. اما این مشکل ممکن است برای همه افراد ایجاد شود و همه افراد را در هر سنی درگیر کرده که علاوه بر هزینه زیاد باعث ایجاد عفونت و سرایت آنها به دریچههای قلبی بوده و عوارض جبرانناپذیری را به همراه دارد.
همچنین عفونت ایجاد شده میتواند آسیب بسیار زیادی به بافت لثه و استخوانهای اطراف دندان ایمپلنت شده کند که گاهی اوقات درمان و کاشت دندان جایگزین را بسیار سخت و گاهی غیرممکن میکند.
در این محتوا به دلایل اصلی ایجاد عفونت ایمپلنت پرداخته و همچنین به راهکارهای درمان آن پرداخته میشود.
عفونت ایمپلنت دندان در سالمندان و افرادی که دارای بیماریهای دیابت و بیماریهای زمینهای همانند بیماران قلبی و عروقی بیشتر است، اما این مشکل ممکن است برای همه افراد ایجاد شود.
دلایل عفونت ایمپلنت دندان
در ادامه به 3 دلیل اصلی عفونت دندان پرداخته می شود.
در صورتیکه می خواهید با علائم و نشانه های عفونت دندان آشنا شوید، این محتوا را مطالعه کنید.
1: قرار گیری نامناسب ایمپلنت دندانی در استخوان فک
یکی از مهمترین عوامل ایجاد عفونت ایمپلنت دندانی، قرارگیری نامناسب ایمپلنت دندانی در استخوان فک است. درصورتیکه به هر دلیلی فضای بین ایمپلنت و لثه بهخوبی پر نشود، این محیط یک فضای عالی برای فعالیت باکتریهای مضربی هوازی است.
این باکتریهای مضر یکی از عوامل اصلی عفونت دندانی بوده که میتوانند در این فضا فعالیت کرده و با ایجاد عفونت باعث تخریب بافتها جانبی لثه و استخوانهای اطراف آن شوند.
انتخاب ایمپلنت مناسب با توجه به سن، یکی از مهم ترین عوامل قرار گیری صحیح ایمپلنت است. بهترین گزینه برای سامندان انجام ایمپلنت all on 4 است.
2: بهداشت ضعیف دهان
بهداشت نامناسب دهان و دندان از طرف بیمار احتمال ایجاد پلاک را افزایش میدهد که میتواند منجر به التهاب، عفونت و تحلیل استخوان فک شود. افراد سیگاری به دلیل اثراتی که سیگار بر سیستم ایمنی بدن آنها میگذارد، بیشتر مستعد ابتلا به عفونت هستند.
بیماریهای سیستمیک مانند دیابت میتوانند منجر به افزایش خطر ابتلا به عفونتها شوند، بهویژه در کسانی که سیستم ایمنی ضعیف دارند. حفظ بهداشت دهان و دندان برای جلوگیری از عفونت و اطمینان از اینکه ایمپلنت شما ضروری است.
همچنین مصرف مواد غذایی دارای قند زیاد علاوه بر افزایش احتمال ایجاد پلاکتهای دندانی، منجر به افزایش باکتریهای مضر شده که خوب یکی از مهمترین عوامل ایجاد عفونت ایمپلنت دندانی شوند.
پس بهصورت خلاصه و تیتروار، این عوامل میتواند باعث افزایش احتمال عفونت دندانی شود.
- استعمال سیگار، قلیان و مواد مخدر
- بیماریهای سیستماتیک همانند بیماریهای قلبی و دیابت
- سیستم ایمنی ضعیف
- مصرف مواد غذایی و نوشیدنیهای دارای قند زیاد
جرم گیری ایمپلنت دندان یکی از مهم ترین راه های کاهش احتمال عفونت ایمپلنت است.
3: پریودنتیت
پریودنتیت که یکی از بیماریهای مربوط به لثه است به معنی التهاب لثه است. در واقع این بیماری التهاب مزمن لثه است که بر اثر تکثیر باکتریها میتواند به وجود بیاید.
در صورت عدم درمان، این التهاب مزمن به مرور زمان میتواند منجر به تخریب بافت اطراف دندانها و در نهایت افتادن دندانها شود؛ بنابراین دقت به فرم لثه و دندانها و همچنین سایر علائم آن که در ادامه اشاره میکنیم بسیار اهمیت دارد.
قبل از این که فرد به پریودنتیت دچار شود، یک التهاب خفیف در لثه به وجود میآید که به آن ژنژیویت میگویند.
منظور از این التهاب خفیف قرمزشدن لثه و همچنین خون آمدن لثه هنگام مسواکزدن و نخ دندان کشیدن است. این التهاب خفیف پاسخ ایمنی بدن به باکتریهای روی دندانها است که میتواند بهتدریج به زیر لثه، استخوان، PDL و ریشه دندان گسترش پیدا کند. منبع: دندان نت
پریودنتیت که یکی از بیماریهای مربوط به لثه است به معنی التهاب لثه است. در واقع این بیماری التهاب مزمن لثه است که بر اثر تکثیر باکتریها میتواند به وجود بیاید.
عوامل ایجاد پریودنتیت
عوامل ایجادکننده پریودنتیت بسیار متنوع است؛ اما مهمترین عوامل ایجادکننده آن موارد زیر است:
- مصرف سیگار
مصرف سیگار باعث کاهش تولید بزاق و همچنین کاهش خونرسانی به بافت لثه شده و همچنین باعث افزایش باکتریهای مضر در دهان میشود.
- ژنتیک
بعضی از افراد از نظر ژنتیکی مستعد بیماریهای مرتبط با دهان و دندان هستند. این افراد زودتر به بیماریهای مرتبط با دهان و دندان مبتلا میشوند.
- سن
هر چه سن فرد بیشتر شود؛ سیستم ایمنی فرد ضعیفتر میشود. از سن 40 سال به احتمال پریودنتیت دندان بیشتر می شود.
- بیماریهای زمینهای
بیماریهای زمینهای همراه با کاهش و سرکوب سیستم ایمنی همراه بوده و همچنین در این افراد، خونرسانی کمتری در بافت لثه وجود دارد که میتواند باعث افزایش عفونت بیماری لثه شود.
- رژیم غذایی نامناسب
همانطور که در بالا به آن اشاره شد، مصرف زیاد مواد قندی با افزایش پلاکت دندانی روبهرو بوده که میتواند منجر به پریودنتیت شود.
- استرس و بیماریهای روحی
استرس همراه با افزایش کورتیزول همراه است. هورمون کورتیزول یکی از مهمترین عوامل سرکوب سیستم ایمنی و افزایش احتمال عفونت پس از ایمپلنت دندانی است.
- مصرف بعضی از داروها و آنتیبیوتیکها
مصرف بعضی از داروها باعث کاهش بزاق دهان و دندان بوده که میتواند همراه با افزایش عفونت ایمپلنت لثه شود.
حال که با دلایل اصلی عفونت ایمپلنت آشنا شدید بهتر است با روشهای درمان آن نیز آشنا شوید.
روشهای درمان عفونت ایمپلنت
در ادامه روشهای اصلی درمان عفونت ایمپلنت مورد بررسی قرار میگیرد.
1: مصرف آنتی بیوتیک
درصورتیکه که عفونت به بافتهای زیرین ایمپلنت نفوذ نکرده باشد، با مصرف منظم آنتی بوتیکهای تجویزی پزشک؛ عفونت بهبود مییابد. اما درصورتیکه که در فضای بینابینی لثه و ایمپلنت عفونت بهصورت آبسه دندانی ایجاد شده باشد، نیاز به تمیزکردن فیزیکی و یا جراحی ایمپلنت و در موارد شدیدتر نیاز برداشتن ایمپلنت است.
2: تمیز کردن اطراف ایمپلنت
درصورتیکه عفونت شدیدتر باشد، نیاز به تمیزکردن فیزیکی و فلپ برداری است. در این روش کمی لثه در اطراف ایمپلنت کنار زده میشود و سپس عفونت خارج شده و از مواد ضدعفونیکننده در نواحی اطراف ایمپلنت استفاده میشود.
3: جراحی ایمپلنت
جراحی ایمپلنت در مواردی انجام میشود که نیاز به جابهجایی ایمپلنت باشد. در این موارد دندانپزشک، پس از درمان عفونت، ایمپلنت را در جایگاه صحیح خود قرار میدهد، تا ایمپلنت در جایگاه مناسب جوش بخورد.
4:برداشتن ایمپلنت به صورت کامل
درصورتیکه عفونت بهصورت پیشرونده باشد و به بافتهای اطراف لثه و دندانهای مجاور آسیب برساند، نیاز به برداشتن ایمپلنت بهصورت کامل است. معمولاً برداشتن ایمپلنت بهصورت کامل بهندرت اتفاق میافتد و بیشتر در سالمندان و افرادی با بیماریهای زمینهای ممکن است اتفاق بیفتد.
مطالعه بیشتر: ایمپلنت دندان چقدر طول می کشد؟
سخن پایانی
عفونت ایمپلنت دندان یکی از موارد نادر و از عوارض ایمپلنت دندان بوده که بهندرت اتفاق میافتد. اما درصورتیکه ایمپلنت بهخوبی در جایگاه خود قرار نگیرد و یا اینکه مراقبت از بهداشت دهان و دندان مناسب نباشد، ممکن است فرد با این عارضه پس از کاشت دندان مواجه شود.
در صورت بروز این مشکل، فرد باید به دندانپزشک مراجعه کرده و مراحل درمان را بهصورت کامل طی کند.
مراحل درمان نیز از مصرف آنتیبیوتیک تا برداشتن کامل ایمپلنت متفاوت است.
منابع:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3612185/
Effective Dental Implant Infection Treatment: Factors and Options